Kerst(mis)stress
Wanneer ik ’s avonds buiten wandel, zie ik overal gezellige kerstlichtjes hangen. Daar krijg ik een warm, behaaglijk gevoel bij. Kerstmis is een tijd van naar binnen keren, samen zijn met geliefden, delen met elkaar, in vrede zijn. Ik denk dan aan vroeger thuis, toen ik nog kind was en ik me zo verheugde op de kerst, kerstboom, samen zijn. Maar helaas was er meestal niet zo’n fijne sfeer door een stiefmoeder, die op de één of andere manier de sfeer negatief wist te beïnvloeden. Dan voelde ik me heel alleen en verdrietig. Ik hoor om me heen veel van dit soort verhalen: de drukte voor de feestdagen, rennen, vliegen, verplichte afspraken voor de kerstdagen met familie. Kortom geen vredig gevoel maar stress.
Holy shit
Er zijn allerlei betekenissen gegeven aan het woord shit: poep, mest, maar ook uitspraken als: in de shit zitten (problemen hebben), ik voel me shit (je naar voelen), shitbaan (rotbaan). Over holy shit heb ik niets gevonden op internet. Holy shit vind ik wel passen bij de stress die mensen rond de feestdagen ervaren.
Het overkomt je (shit happens)
Dat begint al met het verplichte gevoel om tijd door te brengen met familie, terwijl je misschien liever voor jezelf zou willen kiezen, iets doen waar jij echt zin in hebt. Maar we willen ons niet schuldig voelen, de ander afwijzen, en dus doen we wat er van ons wordt verwacht, wat ‘hoort’. Kerstmis is een feest van licht, liefde, vrede en toch durven we niet ons hart te volgen en te kiezen om samen te zijn met degene(n) met wie we ons echt verbonden voelen vanuit ons hart.
Je negeert het liever (be asleep)
Wij kennen kerstmis vooral als een christelijk feest ter ere van de geboorte van Jezus Christus. Licht, vrede, samenzijn is wat we graag willen ervaren tijdens de kerstmis. En dus zorgen we voor veel lichtjes in huis, in de tuin en op straat. We willen de lieve vrede bewaren en vervullen we trouw onze verplichtingen. We vullen het samenzijn in met liefst zo uitgebreid mogelijke gerechten en zetten ons meest vrolijke masker op. En zo sussen we ons geweten, terwijl we hiermee onszelf en de ander zo tekort doen.
Waarom doe je dit (become curious)
Ja, dat is een goede vraag. Patronen zitten vaak heel diep geworteld, zijn ooit ergens in onze vroege jeugd ontstaan en we weten eigenlijk niet beter. Het gaat om bewustwording, nieuwsgierig worden naar het hoe en waarom. Stel je zelf de simpele vraag: waarom doe ik dit? Wat raakt het in me? Wat verlang ik? Onlangs zei mijn therapeut een ademsessie af waar ik heel erg naar uitkeek. Er werd iets heel dieps in mij geraakt. De vraag die ik me stelde was: waarom raak ik hiervan zo overstuur? Al snel werd me duidelijk dat het kind in mij zich verlaten, afgewezen en niet gezien voelde. Het enige wat ik toen gedaan heb, is al dat verdriet en de pijn van het kind in mij laten stromen, het de ruimte geven. Dit gaf een gevoel van opluchting en bevrijding. Ik voelde me hierdoor nog meer nieuwsgierig naar wat er leeft in mij. Zoiets kan gebeuren op elk moment in je leven, ook vlak voor kerst. De uitnodiging is: wees mild en liefdevol en wordt nieuwsgierig naar jou en je patronen en breng ze zo meer in je bewustzijn.
Je wordt wakker (waking up)
Kerstmis is een feest van licht en vrede en eigenlijk willen we dit licht vieren in alle opzichten. Maar in dit licht komt ook de schaduwkant aan het licht (the holy shit). Juist rond de kersttijd komen onopgeloste familiepatronen pijnlijk boven tafel. We worden wakker en ervaren de shit in ons. Bezie het met zachtheid, want ook de shit is deel van je en is een heilig cadeau.
Hoe kun je de holy shit loslaten (awakening)?
Allereerst gaat het om de bewustwording van patronen en daar vervolgens uit durven stappen. Dit is de eerste stap naar loslaten: aanwezig zijn met wat er is en het accepteren. Je kunt je omgeving niet veranderen, maar je kunt er wel voor kiezen te voelen waar het in jou stagneert, welke patronen jou in de weg zitten om vrij te leven, voluit te ademen en dus voluit te leven vanuit jouw hart. Met het risico dat je misschien vriendschappen zult verliezen, of dat anderen jouw keuzes niet zullen begrijpen. Besef dat de meest waardevolle verbinding in ieder mens de verbinding is met zichzelf. Deze verbinding is er altijd, ook al voel je dat misschien niet zo.
Het licht (uit)dragen in jezelf en naar anderen (become enlightened)
Hoe mooi is het om te leven vanuit je hart. Jouw eigen licht te voelen en uit te stralen naar jezelf en naar de mensen die op jouw pad verschijnen. Jouw licht kan pas voluit schijnen als je je schaduw erin opneemt, dus de eerste stap is: aanwezig zijn met wat er is en je schaduw accepteren. Inhalen zal je die nooit. Bezie de schaduw van de ander net zoals je jouw eigen schaduw accepteert: als een trouwe vriend. Dan kunnen harten zich met elkaar verbinden en in die verbinding zorgen voor nog meer licht en liefde in de wereld. Dat is pas een ware invulling geven aan de kerstgedachte!
Holy shit is meesterlijk (be an ascended master)
Wanneer je kan zien dat de shit die je ervaart cadeautjes zijn om verder te groeien, en naast de pijn en het verdriet die je op een bepaald moment ervaart ook kunt zien dat jou precies datgene gegeven wordt wat je nodig hebt, dan heb je jezelf overstegen en ben je in liefde. Adem dus alles aan shit in wat jou in liefde wordt gegeven. Adem het in tot in de diepste lagen van jouw cellen. Laat in je lichaam alle shit trans- formeren tot haar ware betekenis: een levensles. En adem die levensles weer uit, zodat die over de hele wereld verspreid en door alle mensen gedeeld kan worden.
Lieve groet,
José van Zanten
www.homestaydreamtime.nl
2 gedachten over “Holy shi(f)t”
Holy shit! Wat een treffende en mooie tekst!
Liefs, Marieke
Adem in de shit…kan zo op een tegeltje🧡😊